-
1 iyilik
( ohne pl)1) Gute(s) nt\iyilik etmek/görmek Gutes tun/erfahrenbirine bir \iyilik veya kötülük yapmak [o etmek] jdm etw Gutes oder Böses antunbunun iyiliği das Gute daran4) Gefallen m, Gefälligkeit f\iyilik bilmek dankbar sein
1 iyilik